transigo

transigo
transigo, ĕre, ēgi, actum [trans + ago] - tr. - [st2]1 [-] pousser à travers ou jusqu'au bout. [st2]2 [-] percer de part en part, transpercer, traverser. [st2]3 [-] passer (sa vie, son existence). [st2]4 [-] mener à bonne fin, régler, achever, accomplir, trancher, arranger, accommoder, conclure, en finir, terminer.    - transigere per pectora ensem, Sil. : passer son épée à travers la poitrine.    - transigit se ipsum gladio, Tac. : il se transperce de son glaive.    - transigere tempus per ostentationem, Tac. : passer son temps à se donner en spectacle.    - negotium transigere : mener à bonne fin une affaire, régler une affaire.    - aliquid cum aliquo transigere : régler qqch avec qqn.    - cum privatis transigere minore pecunia, Cic. Att. 4 : en finir avec des particuliers à moins de frais.    - cum aliqua re transigere : en finir avec qqch.    - vixdum mense transacto, Suet. Vit. 8 : un mois s'étant à peine écoulé.    - transigi sorte, Liv. : être décidé par la voie du sort.    - transigere fabulum, Plaut. : jouer une pièce.    - transactum est de me : c'en est fait de moi.    - transactum negotium, Ulp. : arrangement à l'amiable.    - postremo inter se transigant ipsi, Ter. Hec. 3 : bref, qu'ils s'arrangent entre eux!
* * *
transigo, ĕre, ēgi, actum [trans + ago] - tr. - [st2]1 [-] pousser à travers ou jusqu'au bout. [st2]2 [-] percer de part en part, transpercer, traverser. [st2]3 [-] passer (sa vie, son existence). [st2]4 [-] mener à bonne fin, régler, achever, accomplir, trancher, arranger, accommoder, conclure, en finir, terminer.    - transigere per pectora ensem, Sil. : passer son épée à travers la poitrine.    - transigit se ipsum gladio, Tac. : il se transperce de son glaive.    - transigere tempus per ostentationem, Tac. : passer son temps à se donner en spectacle.    - negotium transigere : mener à bonne fin une affaire, régler une affaire.    - aliquid cum aliquo transigere : régler qqch avec qqn.    - cum privatis transigere minore pecunia, Cic. Att. 4 : en finir avec des particuliers à moins de frais.    - cum aliqua re transigere : en finir avec qqch.    - vixdum mense transacto, Suet. Vit. 8 : un mois s'étant à peine écoulé.    - transigi sorte, Liv. : être décidé par la voie du sort.    - transigere fabulum, Plaut. : jouer une pièce.    - transactum est de me : c'en est fait de moi.    - transactum negotium, Ulp. : arrangement à l'amiable.    - postremo inter se transigant ipsi, Ter. Hec. 3 : bref, qu'ils s'arrangent entre eux!
* * *
    Transigo, transigis, pen. corr. transegi, pen. prod. transactum, transigere, Ex trans et ago. Valer. Flac. Passer oultre.
\
    Transegit pectora mucro. Sil. A percé tout oultre.
\
    Transigere vitam. Sallust. Passer le temps de sa vie.
\
    Transigere. Plaut. Achever et parfaire.
\
    Transigere. Cic. Convenir et appointer de quelque affaire qui estoit en doubte, Transiger.
\
    Negotium transigere. Cic. Mettre à fin.
\
    Controuersiam transigere. Ci. Transiger et appointer de quelque different.
\
    Transactum est. Brutus ad Ciceronem. C'en est faict.
\
    Transactum putabant Herbitenses: quum iste, etc. Cic. Ils pensoyent que la chose fust toute accordee et appoinctee.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Regardez d'autres dictionnaires:

  • transigere — /tran sidʒere/ [dal lat. transigĕre, comp. di trans trans e agĕre spingere ] (io transigo, tu transigi, ecc.; pass. rem., disus., transigéi o transigètti ; part. pass. transatto ). ■ v. tr. 1. (giur.) [concludere una lite, una vertenza e sim. con …   Enciclopedia Italiana

  • transigere — {{hw}}{{transigere}}{{/hw}}v. intr.  (pres. io transigo , tu transigi ; pass. rem. io transigei  o transigetti , tu transigesti ; part. pass. transatto ; aus. avere ) 1 Terminare una controversia con una transazione. 2 (est.) Venire a patti, fare …   Enciclopedia di italiano

  • ԿԵԱՄ — I. (կէի, կեայր, կեցի, եկեաց, կեա՛ց.) NBH 1 1080 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 11c չ. ζάω, ζώ, ζωάω, βιόω vivo περιβιόομαι in vita conversor καταβιόομαι vitam transigo, dego παροικέω accedo, commoror. Արմատ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • transacto — |zát| adj. Que é anterior, que já acabou ou que já passou. = PASSADO, PRETÉRITO ≠ ATUAL, PRESENTE   ‣ Etimologia: latim transactus, a, um, particípio passado de transigo, ere, transpassar, varar, acabar, passar   ♦ [Portugal] Grafia de transato… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • transato — |zá| adj. Que é anterior, que já acabou ou que já passou. = PASSADO, PRETÉRITO ≠ ATUAL, PRESENTE   ‣ Etimologia: latim transactus, a, um, particípio passado de transigo, ere, transpassar, varar, acabar, passar …   Dicionário da Língua Portuguesa

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”